Elżbieta Stępczyńska – Yoko Saki jest z Japonii
Posłuchaj
Przeczytaj
Na Szlaku Orlich Gniazd wśród lasów
Od prastarych, dobrych czasów
Wznoszą się wapienne skały
I Okiennik – równie stary.
Nie opowiem przeto o tym,
Nie mam na to dziś ochoty.
Za to, kto usiądzie w ciszy,
O przyjaźni pieśń usłyszy.
Powiadano w okolicy,
A słyszano aż w stolicy,
Że gdzie skałki białe leżą,
Tam rozkwitła przyjaźń zwierząt.
Gdzie zawilce są na wiosnę
A przylaszczki wciąż radosne,
W pokoiku swym niebieskim
Mieszkał kotek z druhem – pieskiem.
Uśmiechali się pogodnie
I pochwały to jest godne,
Ze się nigdy nie kłócili –
Gniew i swary odrzucili.
Bardzo chętnie zaś śpiewali,
Gdy po Jurze wędrowali,
Gdy wspinali się na skałki,
Na ruiny, no i zamki!
Dnia pewnego na spacerze:
– Któż to jedzie na rowerze?
– Może do nas jacyś goście.
– Spójrz mój druhu, są na moście!
– To dziennikarz lub turysta,
Bo wciąż fleszem na nas błyska!
– Chodźmy sprawdzić to koniecznie,
Tu się robi niebezpiecznie.
Bez wahania czworonogi
Popędziły w poprzek drogi.
Kot zdziwiony: „Któż to taki?”
– Dziennikarka Yoko Saki.
Dziś z Japonii przyleciałam,
Bo was bardzo poznać chciałam.
Wywiad z wami przeprowadzić:
Jak nie kłócić się, nie wadzić??
Cóż, w Japonii wszyscy mówią,
Że pies z kotem się nie lubią.
Czy to prawda, czy ploteczka –
Chce zapytać Japoneczka.
Choć japońskim słabo władał,
Pies z powagą odpowiadał:
– Kot jest moim przyjacielem,
Łączy nas doprawdy wiele.
Nie dokucza mi, nie krzyczy,
Z moim zdaniem też się liczy. –
Kot z uśmiechem się przymila:
Z psem szczęśliwa każda chwila!
Czy opinię potwierdzicie,
Że się nigdy nie kłócicie?
– Oczywiście, potwierdzamy.
Przyjaźń wszystkim polecamy!
Dzika Róża na te słowa:
,,Receptura już gotowa!”
Yoko Saki – Japoneczka,
Spisała ją na karteczkach:
„W każdej bajce prawdy nieco,
Intuicję mam kobiecą,
Zatem morał z tej bajeczki
Przeczytają Japoneczki:
Niech się wszyscy Japończycy
Uśmiechają do kocicy,
A Japonki do kundelka
To Polaków rada wielka!
Kraj ten wiele ma obliczy,
Tu na wszystkich można liczyć.
Warto zwiedzić także Jurę,
Bo tu przyjaźń bierze górę!”
Elżbieta Stępczyńska
Nauczycielka języka polskiego i rosyjskiego. Wydała dwa tomiki wierszy dla dorosłych, a dla dzieci rymowane bajki z morałem Jurajskie bajania. Promuje w nich uroki i bogactwo przyrodnicze Jury Krakowsko-Częstochowskiej, wplatając legendy i ciekawostki historyczne. Za pomocą pięknej polszczyzny pobudza wyobraźnię i inspiruje młodych czytelników do rzeczywistej konfrontacji z opisywanymi miejscami. W lekkiej dydaktycznej formie oswaja inność, uczy tolerancji, przyjaźni i miłości, pochwala gościnność, ciekawość świata oraz propaguje aktywność fizyczną.
Wszelkie kopiowanie i rozpowszechnianie utworów w jakiejkolwiek formie bez zgody autora będzie rodziło skutki prawne na podstawie ustawy z dn. 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dowiedz się więcej ? klik.
Zostaw komentarz