Marek Monikowski – W Bajkowie

Przeczytaj

Na ulicy Długiej
Pod numerem szóstym
Mieszka kot bury
Ogromny i tłusty

Buty ma czerwone
Kapelusz z piórami
I macha ogonem
I strzyże wąsami

Codziennie na Młyńską
Wychodzi do pracy
I spacerując tylko
Strasznie myszy straszy.

Dratewka na Szewskiej
Ma dom i pracownię
Odwiedziłem go chętnie
Dziwiąc się ogromnie,

Bo nie wypychał owcy
Siarką, smołą, pieprzem,
A szył parę pantofli
Złotych tej królewnie,

Co Kopciuszkiem będąc
Szorowała garnki,
Resztę wszyscy na pewno
Znacie z tamtej bajki

Zresztą, nic do roboty
Szewc nie miałby chyba,
Bo tutejsze smoki
Są grzeczne nadzwyczaj

W kafejce na Smoczej
Co wieczór siadują
I raz łykają ogień,
A raz dymem plują.

Najdłuższa w całym mieście
Jest Leśna ulica
Na jej końcu, przy lesie
Ma swój dom czarownica

Piernikowa jej chata
Gdzie jest lukru aż nadto
Na Małgosie i Jasia
Ma być słodką pułapką

Jednak dobry czarodziej
Przejrzał plany złej jędzy
Ostrzegł brata i siostrę
Wiec nie chodzą tamtędy

Teraz kończyć należy
Tę dość dziwna opowieść
I wyjaśnić wam, dzieci,
Że byliśmy w Bajkowie

Gdzie krasnale i wróżki
W pięknych domkach mieszkają,
Gdzie na wierzbie są gruszki
I gdzie bajki powstają.