Marek Dąbrowski – Dam Ci uśmiech

Posłuchaj ?

Przeczytaj ?

Uśmiech od babci rano dostałem,
Lecz nie wiedziałem, bo jeszcze spałem.
Ale w przedszkolu mi pani rzekła:
– O, piękny uśmiech! Komuś go przekaż!

I tak się łańcuch uśmiechów zaczął.
Będzie to zawsze już moją pracą.
Pani mój uśmiech szybko złapała
I dzieciom innym słodko podała.

Pierwsza dostała uśmiech Beatka,
Która skończyła już cztery latka.
Od niej z uśmiechem Daria odeszła,
Kiedy szukała swojego krzesła.

Z Darią Oliwia już się uśmiecha.
Ona na radość też nie chce czekać.
Eryk i Olaf w czapkach z rogami
Też obdzieleni są uśmiechami.

Blond włosa Hania uśmiech ma także.
Chce wraz z Martynką go schować w wiadrze,
Lecz im na drodze Karolcia staje.
Co chwilkę nowy też uśmiech daje.

Gabrysia w locie uśmiech złapała.
Chwilkę trzymała, bratu podała.
I teraz Piotruś się wszem uśmiecha.
Kto jeszcze miłych uśmiechów czeka?

Kuba i Tomek. Jedzą banany.
A każdy uśmiech ma jak z reklamy.
Łańcuch z uśmiechów chcą dalej robić.
Dali Pawłowi i Tytusowi.

Wiktorii uśmiech aż piegi zrzucił.
Widząc to Julka też się nie smuci
I uśmiech wielki przesyła dalej,
Bo jeszcze dzieci zostało parę…

Krążył dziś uśmiech w przedszkolu moim.
Z nim wiele śmiechu w piękne kolory.
Fajnie, że wszystkim dać mogłem radość.
Oddam ją babci mówiąc: Dobranoc.