Anna Śliwińska – Tęczowe baletnice

Przeczytaj

Zaprosił raz król na wielki bal
Połowę swojego królestwa.
A to był bal! Ach, wielki bal!
Jedzenie było i była orkiestra!

Zgaszone lampy, dym leciał z świec,
Fontanna z czekolady.
Upstrzone kwiaty z balkonów w dół
Słały nieziemskie zapachy.

A to był bal! Tańczyło milion par…
Wirował w tańcu paź i król,
Wirował cały dwór.

Aż król zaklaskał w końcu w takt:
„By zabaw nam nie nastał kres,
Przedstawiam państwu piękny cud,
Taniec zapierający w piersiach dech!”

Więc na bok się rozstąpił tłum,
A parkiet błysnął od braw!
Wpatrzony w taniec paź i król,
Wpatrzony cały dwór

Siedem ich było, dam pięknych jak sen,
Misternych jak nici pajęczyn.
Z różnych przybyły stron świata –
Panie w kolorach tęczy.

Złota jak zboże panienka
Wraz z nią dama w czerwieni.
Pomarańczowa jak zachód słońca,
Czwarta fioletem się mieni.

Piąta ma kolor ciepłego błękitu,
Jak piękne południe nad morzem.
Szósta ubrała się w granat nocy.
Siódma w szmaragdu kolorze.

Tańczą, wirują pięknie i ciepło,
Noc całą, aż do świtu…

Aż w końcu zasnął paź i król,
Zasnął wraz z nimi dwór.