Dziesięcioletni Tomek – Dinozaury Fergus i Angus

Posłuchaj ?

Przeczytaj ?

Dawno, dawno temu, żyły sobie dwa dinozaury – Fergus i Angus, które bardzo lubiły się bawić. Pewnego razu zawołały do swojego taty Nerwusa:
– Idziemy się pobawić na wielką łąkę przy wulkanach!
A tata Nerwus odparł:
– Grrr… Kto to widział, żeby tyranozaury bawiły się na łące! Idźcie lepiej zapolować na jakiegoś triceratopsa!
– Ale tato… – powiedział Angus. – Jesteśmy jeszcze mali. Będziemy groźni jak dorośniemy.
– Ech… No dobrze. Tylko uważajcie na wulkany i wróćcie za pół godziny.
I poszli. Kiedy wesoło biegali po łące, przyleciała do nich praważka Hortensja.
– Musicie uciekać! – zawołała. – Zaraz wybuchnie wulkan!
Fergus i Angus usłyszeli huk i postanowili prędko schować się w jaskini. Nagle zrobiło się zupełnie ciemno. Dym z wulkanu zasłonił słońce. Dwa przestraszone dinozaury rozejrzały się po jaskini i zobaczyły małego prająka siedzącego na prajęczynie w kącie.
– Coście za jedni? – zapytał prająk.
– Jesteśmy Fergus i Angus. A ty jak się nazywasz?
– Zgryzik. Co robicie w moim domu?
– Przyszliśmy tu, żeby się schronić przed wybuchem wulkanu – powiedział Fergus.
– Boimy się, że już nigdy nie wrócimy do domu! – zapłakał Angus.
– Tutaj na pewno nie możecie zostać! – oburzył się Zgryzik. – Gdzie mieszkacie?
– Przy dużym, starym dębie.
– No dobrze. Zajmujecie tu za dużo miejsca, więc zaprowadzę was do domu. Znam tajne przejście.
I Zgryzik razem z dwoma dinozaurami poszli w głąb jaskini. Znaleźli się w ciemnym tunelu. Kiedy wyszli, okazało się, że są tuż przy starym dębie!
– Och, dziękujemy ci, prająku! – zawołał Angus.
– Nie ma za co – odparł Zgryzik.
Kiedy weszli do domu, powitał ich tata Nerwus.
– Gdzie wy się podziewaliście? Czekam już godzinę! – zawołał.
– Musieliśmy się schronić przed wybuchem wulkanu – wyjaśnił Fergus.
– I poznaliśmy dwoje przyjaciół! – dodał Angus.
– A co to są „przyjaciele”? – zapytał Nerwus, który nie miał żadnych przyjaciół.
– To takie osoby, które chcą się z tobą bawić i są dla ciebie miłe, jeśli nie jesteś dla nich zbyt groźny.
– Ach tak? W takim razie muszę spróbować! – odparł tyranozaur.