Zbigniew Dmitroca – Portrety prawie prawdziwe – Szpilaga
Posłuchaj ?
Przeczytaj ?
Jestem cięta, jestem ostra,
Dookoła sieję postrach,
Szarogęszę się, kokoszę
I nad innych się wynoszę.
Mam burzliwy temperament,
Gdzie się zjawię, robię zamęt,
Hałasuję, pokrzykuję
I wszystkimi dyryguję.
Gdy ktoś stanie mi na drodze,
Pożałuje tego srodze,
Bo z największą przyjemnością
Bez powodu kipię złością.
Wiem, że złość piękności szkodzi,
Ale mnie to nie obchodzi
I nic na to nie poradzę,
Że najbardziej kocham władzę.
Nade wszystko lubię rządzić,
Rozkazywać, grozić, sądzić,
Nic tak mi się nie podoba!
Czy to szczęście, czy choroba?…
Z tego względu w okolicy
Mam opinię czarownicy,
A niektórzy nawet plotą,
Że na miotle mknę z ochotą.
Zbigniew Dmitroca
Poeta, bajkopisarz, tłumacz, satyryk i dramaturg. Aktywność pisarską rozpoczął debiutem w miesięczniku „Odra” 1980 r.
Autor sztuk oraz książek dla dzieci. Jego piosenki ukazały się m.in. na płycie Nibylandia.
Tłumacz poezji rosyjskiej, m.in. Achmatowej, Błoka, Brodskiego, Cwietajewej i Mandelsztama.
Twórca, autor i aktor Jednoosobowej Trupy Walizkowej ”Teatrzyk jak się patrzy”.
Strona autora: >>klik<<
Wszelkie kopiowanie i rozpowszechnianie utworów w jakiejkolwiek formie bez zgody autora będzie rodziło skutki prawne na podstawie ustawy z dn. 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dowiedz się więcej ? klik.
Zostaw komentarz