Marek Wnukowski – Kłótnia na tablicy

Przeczytaj

Pewnego dnia w szkole, wieczorową porą,
Kłótnia się zrodziła, aż wstrząsnęło szkołą…
Kłóci się plus, dzielnik, iloczyn, różnica,
A świadkiem tej kłótni jest szkolna tablica.

Każdy z nich dowodzi, że jest najważniejszy,
Że udział w działaniach innych jest ciut mniejszy
Konflikt się rozwija, pachnie rękoczynem
Mało się nie pobił minus z iloczynem

Gąbka z kredą wybrnąć chcą z tej sytuacji,
Lecz nikt ich nie słucha, wciąż bronią swych racji.
Plus twierdzi, że w liczbach rządzi dodawanie
Wziął kredę i kreśli działania na ścianie,

Iloczyn mu na to: o nie, to mnożenie,
Ma większe znaczenie, skończ już to bredzenie
Na co minus odrzekł: a ja głośno krzyczę:
Minus najważniejszy jest w matematyce!

Iloraz odburknął: ale z was jelenie
Królową liczenia jest zawsze dzielenie
Na dobre trwa kłótnia, co rusz słychać krzyki;
Iloraz znów wrzeszczy: dzielnik ma wyniki!

Aż wskaźnik rzekł basem: dość hałasowania!
Koniec już tej waśni i przekomarzania!
Uciszcie się wszyscy, natychmiast, w tej chwili!
Bo chcę wam powiedzieć wszystkim, moi mili,

Zanim zasiądziemy do wspólnej kolacji,
Ż e żaden z was nie ma tak naprawdę racji
To tak jakby stwierdzić, że w tygodniu czwartki
Liczą się najbardziej, a nie poniedziałki

Lub środa jest ważna, nie tak, jak sobota
Przecież takie tezy, to istna głupota
Bo suma, różnica, mnożenie, dzielenie
Jednakową mają rangę i znaczenie

Nie można być dobrym tylko z dodawania
Bo to wbrew logice! Zjedli? To do spania!