Zbigniew Dmitroca – Portrety prawie prawdziwe – Hulajdusza
Posłuchaj ?
Przeczytaj ?
Wszyscy głowią się bez przerwy,
Skąd mam w sobie tyle werwy
I plotkują za plecami,
Że zajmuję się czarami!
Mówią o mnie: — Hulajdusza,
Z piskiem opon zawsze rusza!
Śmiga szosą jak rakieta,
Baba Jaga — nie kobieta!
Mówią o mnie: — Latawica,
Gna, aż furczy jej spódnica,
Szaławiła, świszczypała,
Tylko w gości by latała!
Doprowadzam ich do szału
Tym, że tyle mam zapału,
Że wyglądam jak ta lala
I na los się nie użalam.
Lubię błyszczeć i czarować,
Tańczyć, bawić się, figlować…
Kocham siebie i to wszystko.
Czy to źle być egoistką?
Z tego względu w okolicy
Mam opinię czarownicy,
A niektórzy nawet plotą,
Że na miotle mknę z ochotą.
Zbigniew Dmitroca
Poeta, bajkopisarz, tłumacz, satyryk i dramaturg. Aktywność pisarską rozpoczął debiutem w miesięczniku „Odra” 1980 r.
Autor sztuk oraz książek dla dzieci. Jego piosenki ukazały się m.in. na płycie Nibylandia.
Tłumacz poezji rosyjskiej, m.in. Achmatowej, Błoka, Brodskiego, Cwietajewej i Mandelsztama.
Twórca, autor i aktor Jednoosobowej Trupy Walizkowej ”Teatrzyk jak się patrzy”.
Strona autora: >>klik<<
Wszelkie kopiowanie i rozpowszechnianie utworów w jakiejkolwiek formie bez zgody autora będzie rodziło skutki prawne na podstawie ustawy z dn. 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dowiedz się więcej ? klik.
Zostaw komentarz