Joanna Monika Litwin – Krótkie bajeczki dla chorej córeczki – Bajeczka o kotku, który chciał mieć wszystko [Wydawnictwo Impuls]

Przeczytaj

– Kup mi, tato, ten domek dla lalek! – prosiła mała Basia.
– A dla mnie tamto „zoo”! – wtórował jej Maciek.
Zakupy zawsze wyglądały tak samo. Tato wkładał do koszyka chleb, pomidory, mleko i inne potrzebne produkty. Chciał dziś zrobić bardzo smaczną kolację. Tymczasem dzieci stały przy półce z zabawkami i krzyczały na zmianę, prosząc swego tatę o kupno niektórych z nich.
Ponieważ on nie reagował, postanowiły się przenieść z powrotem na stoisko ze słodyczami.
– Tato, kup jeszcze batoniki i gumę do żucia!
– I lizaki! – wyliczały Basia i Maciek.
Tato spojrzał na nich i, wyjmując z koszyka przed chwilą wrzucone słodycze, powiedział bardzo stanowczo:
– Wybraliście już wcześniej ptasie mleczko i to wystarczy. Nie można przecież wynieść pół sklepu, a poza tym rozbolałyby was brzuchy. O zębach nawet nie wspomnę.
– Ale ja chcę gumę! – zawołała Basia.
– Ja też! – potwierdził Maciek.
– A ja widzę, że zamiast tych wszystkich słodyczy przyda wam się bajka! – powiedział głośno tata i zapłacił za zakupy.
Kiedy wracali do domu, dzieci wciąż dopytywały się o jakiej bajce mówił ich tatuś. Niestety, musiały poczekać.
– Opowiem wam, jak będę przygotowywał kolację. Pomożecie mi? – zapytał tata.
Tak więc zaraz po wejściu do domu wszyscy zabrali się ochoczo do pracy. Basia myła pomidory, Maciek przygotowywał kubeczki na herbatę, a tata, krojąc chleb, zaczął opowieść o kotku:

. : . : . : . : . : . : . : . : .

W pewnej małej wsi mieszkał kiedyś nieduży kotek. Miał wielu przyjaciół, z którymi lubił się bawić całymi dniami. Wciąż skakał po płotach z wesołym kogucikiem, razem z żółciutkimi kurczaczkami kopał dołki w ziemi. Z rozbrykanym szczeniakiem ganiał wróble. Wszyscy bardzo go lubili, ale pewnego dnia kotek zaczął dziwnie się zachowywać. Rano, kiedy obudziło go pianie koguta, wyszedł na podwórko i pomyślał: „Jak ten kogucik pięknie pieje. Ja też tak chcę”. Bez namysłu wskoczył na płot i zaczął przeraźliwie miauczeć, aż obudził pozostałe zwierzęta. Zdziwiona krowa wystawiła głowę z obory i spytała kotka:
– Dlaczego tak miauczysz?
– Nie miauczę! Pieję – odpowiedziało jej zwierzątko.
– Nie wydaje mi się. – Pokiwała głową krowa. – Miauczałeś, i to strasznie głośno.
– Wcale nie! – Kotek się zdenerwował i pobiegł do sadu. Wszedł na jabłonkę i zamruczał:
– Mogę robić, co chcę, i mieć, co chcę. – Po czym spojrzał na soczyste czerwone jabłuszko, które rosło na końcu gałęzi. – Mogę mieć
na przykład właśnie to jabłko! – I sięgnął łapką bardzo daleko, chociaż w pobliżu wisiało wiele pięknych owoców. Po chwili słychać było tylko straszne miauczenie i kotek spadł z hukiem na ziemię. Bardzo niezadowolony wrócił na podwórko. Kiedy przechodził obok obory, krowa
zwróciła się do niego:
– Nie można mieć wszystkiego.
– Ja mogę – odburknął jej niegrzecznie kotek.
Ponieważ bardzo chciało mu się jeść, podszedł do drzwi domu i zaczął miauczeć. Miał straszną ochotę na ciepłe mleko! Gospodyni usłyszała jego wołanie. Wyjrzała przez okno i powiedziała:
– Och, kotku. Nie ma jeszcze mleka. Masz kiełbaskę.
– Chcę mleko! Chcę mleko! – Kotek miauczał najgłośniej, jak potrafil. Niestety, nie dostał mleka.
Kotek cały dzień złościł się, gdy nie mógł dostać tego, czego chciał. Pogniewał się na kurę, że nie dała mu jajka do zabawy. Później po-
kazał język pieskowi, który nie wpuścił go do swojej budy. Wszystkie zwierzęta były bardzo zaskoczone zachowaniem małego miłego kotka.
Mądra krowa podeszła do zezłoszczonego, ale smutnego kotka i powiedziała:
– Widzisz, mój mały, nie możesz ciągle czegoś chcieć i to natychmiast. Czasami trzeba trochę poczekać, żeby coś dostać, a często trzeba zrezygnować z części swoich zachcianek lub wybrać jedną z nich.
Kiedy krowa wróciła do siebie, mały kotek pomyślał, że właściwie miała rację. Przecież przez cały dzień nic nie zyskał, ale za to dużo
stracił. Obraził się na gospodynię i nie poszedł do niej po południu po obiecane mleko, nie zjadł jabłka i pokłócił się z przyjaciółmi. Poszedł więc spać, ale postanowił, że od jutra nie będzie chciał wszystkiego. Poza tym wybierze tylko to, co sprawi mu największą przyjemność, i nie skrzywdzi innych, a także samego siebie.

. : . : . : . : . : . : . : . : .

Kolacja była już gotowa, kiedy tato skończył bajkę. Dzieci spojrzały na siebie i zrozumiały, że w sklepie zachowały się nie najlepiej. Lubiły słodycze. Uwielbiały nowe zabawki. Jednak historia o kotku pokazała im, że nieładnie jest wciąż czegoś żądać. Czasami trzeba umieć z czegoś zrezygnować.
Od tamtej kolacji Basi i Maćkowi bardzo rzadko zdarzało się krzyknąć głośno „Ja chcę!”.